ترانزیت به افغانستان | حمل بار به افغانستان | حمل کالا به افغانستان | صادرات به افغانستان
افغانستان ( سرزمين افغانها ) يک کشور کوهستانى و محاط به خشکه است که در حدفاصل آسیای میانه ، جنوب غربی آسیا و خاورمیانه قرار دارد .
اين کشور که تاريخ پنج هزار ساله دارد ، نخست به نام آريانا و بعداً به نام خراسان يادگرديده ، اما در سال ١١٢٦ خورشيدى در زمان حاکميت احمد شاه بابا ،افغانستان جاى تمام آريانا و خراسان را گرفت اما امروزه با نام رسمی جمهوری اسلامی افغانستان شناخته میشود.
همسایگان این افغانستان کشورهای ایران ، پاکستان ، تاجیکستان ، ترکمنستان ، ازبکستان و چین میباشد. افغانستان در نقطه مرکزی مسیر ابریشم قرار دارد و تاریخی بسیار کهن دارد.
این کشور از نظر جغرافیایی به سه منطقه متمایز از یکدیگر تقسیم میشود؛ دشت‌های شمالی کشور که ناحیه‌ای عمدتاً زراعی است. فلات جنوب غربی که بیشتر چشم‌اندازی بیابانی و نیمه‌خشک دارد و ارتفاعات مرکزی از جمله رشته‌کوه هندوکش که این دو را از هم جدا می‌کند.
این کشور در محل ژئواستراتژیکی مهمی قرار گرفته که شرق ، جنوب ، غرب و آسیای مرکزی را وصل می‌کند و در طول تاریخ همواره بخشی از کشور ایران محسوب می‌شده . از روزگار باستان ، این سرزمین شاهد فتوحات نظامی بسیاری از جمله توسط اسکندر مقدونی ، شاهنشاهی مائوریا ، مسلمان عرب ، چنگیز خان و دیگران بوده است . همچنین به عنوان منبعی برای سلسله‌های متعددی از جمله دولت یونانی بلخ ، شاهنشاهی کوشان ، هیاطله ، کابل‌شاهان ، سامانیان ، صفاریان ، غزنویان ، سلسله غوریان ، تیموریان و دیگران بود که هر یک امپراتوری خود را تأسیس کردند .
افغانستان ، اگرچه به عنوان یک کشور و یک ملت دارای تاریخی جدید است ؛ اما ، این سرزمین از لحاظ قدمت تاریخی ، یکی از کهن‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌رود .
تاریخ سیاسی افغانستان مدرن در قرن ۱۸افم با برخاست قبایل پشتون (که به عنوان اوغان یا افغان در زبان فارسی شناخته می‌شوند) ، زمانی که در سال ۱۷۰۹ میلادی سلسله هوتکی حکومت خود را در قندهار ایجاد کردند ، و به صورت دقیق‌تر ، زمانی که احمد شاه درانی امپراتوری درانی را در سال ۱۷۴۷ ایجاد کرد که پیشرویی از افغانستان امروزی شد .
پایتخت آن در سال ۱۷۷۶ از قندهار به کابل منتقل شد و بخشی از قلمرو آن به امپراتوریهای همسایه در سال ۱۸۹۳ واگذار شد . در اواخر قرن ۱۹، افغانستان به یک دولت حایل در “بازی بزرگ” بین امپراتوریهای انگلیس و روس تبدیل شد . در تاریخ ۱۹ اوت ۱۹۱۹، پس از جنگ سوم افغان و انگلیس و امضای معاهده راولپندی ، ملت دوباره کنترل امور خارجه خود را از بریتانیا گرفت .
سرزمین افغانستان امروزی بدلیل قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم محل پیوندگاه تمدن‌های بزرگ جهان بوده و در طول قرن‌ها ، قشرهای پیاپی از هویت‌ها ، فرهنگ‌ها و باورها سرزمینی را که امروزه افغانستان نامیده میشود باز شناسانده‌اند .
این موقعیت مهم و حساس ژئواستراتژیکی و ژئوپولیتیکی افغانستان در شکل دادن موزائیکی غنی از فرهنگ‌ها و تمدن‌های بزرگ همچون ایرانی ، یونانی ، بین‌النهرینی و هندی در این کشور نقش مهمی داشته است و میراث فرهنگی باستانی این کشور را ترسیم می‌کند : از پیکره‌های یونانی-بودایی گندها را گرفته تا نگاره‌هایف دیواریف مغاره‌های بامیان و تا نقوش تذهیب و خوشنویسی که زینت‌بخش بناهای دوران نخستین اسلامی هستند .
از اواخر دهه ۱۹۷۰ افغانستان جنگ‌های داخلی دنباله‌داری را تحمل کرد که با اشغال‌های دولت‌های خارجی در همانند تهاجم اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۷۹ و تهاجم ایالات متحده در اکتبر ۲۰۰۱ که باعث سرنگونی دولت طالبان شد همراه بود . در دسامبر سال ۲۰۰۱، شورای امنیت سازمان ملل به ایجاد نیروی بین‌المللی کمک به امنیت (آیساف) برای کمک به حفظ امنیت و کمک به دولت کرزی اجازه داد . افغانستان در حال حاضر در عین حال که با شورشیان طالبان سر و کار دارد ، به کندی و با حمایت جامعه بین‌المللی در حال بازسازی است .
افغانستان دارای ۳۴ استان و حدود چهارصد شهرستان است. اقتصاد عمومی افغانستان کشاورزی سنّتی است.
واژهٔ افغانستان از دو بخش «افغان» و «ستان» تشکیل شده است . واژهٔ افغان نام مستعار برای پشتون یا پشتو زبان است که توسط فارسی زبانها ابداع شده و پسوند ستان در زبان فارسی به معنای جای یا سرزمین است . واژهٔ افغانستان به عنوان نام یک کشور در سال ۱۳۰۲ هجری خورشیدی (۱۹۲۳) و در قانون اساسی امان‌الله شاه به تصویب رسید . واژهٔ افغان در سال ۱۳۴۳ (۱۹۶۴) و در قانون اساسی تصویبی محمد ظاهرشاه با تعریفی تازه و به معنی همهٔ افراد شهروند کشور افغانستان به کار رفت . با این حال هنوز بیشتر فارسی‌زبانان افغانستان ، واژهٔ افغان را به معنی مردم پشتون به کار می‌برند .
قطع درختان جنگلی توسط قاچاقچیان و انتقال چوب این درختان به کشورهای همسایه و عمدتاً پاکستان باعث نابودی بیش از ۷۰ درصد جنگل‌های این کشور تا سال ۲۰۰۹ شد .
شاید مهم‌ترین مشکل زیست‌محیطی افغانستان خطر نابودی جانورانی مانند پلنگ برفی ، بزهای کوهی ، سمور ، غزال‌های وحشی ، قوچ و … باشد . این حیوانات بیشتر برای استفاده از پوست‌شان کشته می‌شوند .
از منابع طبیعی کشور می‌توان به گاز طبیعی ، نفت ، زغال سنگ ، مس ، کرومیت ، طلق (نوعی کانی شفاف به رنگ‌های سفید و سبز و خاکستری) ، سولفات باریم ، گوگرد ، سرب ، روی ، آهن ، نمک طعام و سنگ‌های قیمتی ، اورانیوم و … اشاره کرد . اما به طور کلی معادن سنگ افغانستان بسیار غنی هستند و زیباترین سنگ‌های مورد استفاده در جهان از معادن سنگ افغانستان استخراج شده است. در بازار ایران نیز گران ترین سنگ‌های ساختمانی از مبدأ افغانستان می آیند.
از روی دین‌داری ، ۹۹٪ مردم افغانستان مسلمان هستند که حدود ۸۰-۸۹٪ آنان سنی ، ۱۰-۱۹٪ شیعه و ۱٪ دیگر ادیان هستند . تا دهه ۱۸۹۰، منطقه نورستان به خاطر ساکنین‌اش با نام کافرستان (سرزمین کافرها) شناخته می‌شد . نورستانی‌ها از نژادی متمایز بودند که به باورهای روح‌باوری ، چندخدایی و شمن‌باوری گرویده بودند .
مذاهب دیگری چون هندو و سیک نیز در افغانستان پیروانی دارد . پیش از جنگ‌های ۳۰ سال گذشته ، اقلیتی یهودی نیز در افغانستان و به ویژه شهر هرات وجود داشتند که امروزه بیشتر آنان به اسرائیل رفته‌اند . همچنین بین ۱٬۰۰۰ تا ۲٬۰۰۰ نفر از پیروان مسیحیت در این کشور زندگی می‌کنند
افغانستان به دلیل اینکه گذشته بخشی از کشور ایران بوده است تا حدی زیاد در زبان و فرهنگ با مردم این کشور شباهت دارد و به همین دلیل این دو کشور ارتباطات سیاسی و تجاری زیادی دارند.
در رابطه با ارتباطات افغانستان با ایران نیز نکته آن است که به سبب ارتباطات ریشه دار فرهنگی، ایران نقش مهمی در سیاست خارجی افغانستان دارد، علاوه بر این ایران یکی از بزرگ‌ترین طرف‌های تجاری افغانستان است. پس از سرنگونی طالبان و روی کار آمدن نظام سیاسی جدید در افغانستان روابط تجاری افغانستان و ایران افزایش چشمگیری داشته‌است. البته این روابط تاکنون بیشتر صادرات ایران به افغانستان بوده‌است. ایران و افغانستان در زمینه مبارزه با مواد مخدر و بازسازی شبکه حمل و نقل افغانستان همکاری دارند و ایران همواره مسیر عبور محموله های ترانزیتی به افغانستان بوده است.
پاسخ بدهید